zahmet etmişsin, söyleseydin ben kazardım kendi mezarımı?!.. böyle delikanlı sözler zırvalarım icabında. ne gereği var. söyledimmi ne kıymeti var? istesem kedi gibi mıyaklayabilirdim de. insan zaman zaman acı çeken bi yaratıktır.. ama canı yanınca mıyaklamak kedilere özgü. karışmasın birbirine dedim. istesem düzineyle kafiye düzerdim.. istesem düzerdim. pembe düşler mahallesinden ev bile düzerdim. at şeyine kelebek kondurmanın alemi yok dedim. istesem tekel bayisine gidip; "nedir lan bu şarap fiyatları? yıllanmış şarapmı satıyonuz hamınakoyiim" derdim. bayiye borç takmak daha mantıklı geldi. istesem allaha isyan ederdim. en kolayı. ya da devlete küfrederdim. o daha zor. ağzımı bozmayayım şimdi dedim. istesem öteki alemlerden günyüzü görmemiş cümleler ihraç ederdim. gel gör ki; ayarım kayık, düzenim düzük, sesim sızık, saçım dolaşık, kalemim kaçık... yazdım farzet.