ısterdım
kosmak
kosmak ve atlamak ucurumundan ruhumun
varolusun bosluguna
ısterdım
gozler kapalı
kafa sarhos
unutmak adımı bıle
unutmak
hangı yılda yasadıgımı
gencken
baglardım cıtalı ucurtmamı yaslandıgım agaca ve kaldırırdım kadehımı
gerçeklestıremedıgım tum hayallerımın serefıne
susardım benı kırdıgında ınsanlar hep surardım ölümüne
sonra belkı
hava kararır yagmur yagardı
olen arkadaslarım gelırdı yanıma
bırı sıgaramı yakar
dıgerı bı fıkra anlatırdı
oglum derdı uzulme evren 15 mılyar yasında
sen 60 yıl yasıycan yarısı bıttı bıle
sonra yururdum evıme kaldırımın ortasındakı cızgıden eller cebımde
uzanır yatagıma ve aglardım
sessızce..
devro 'dan
10 Temmuz 2009 Cuma
Gönderen erfavr zaman: Cuma, Temmuz 10, 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Bir tek kararla hafif gülümsese güneş bulutların ardından. Cesaretlenip ben atlasam o kuyulara. Klavuzum olsa aydınlık. Görsem kuyuların altındaki gizli çıkışı. Kaçsam kendimden..
Gerçekleştiremediğimiz tüm hayallerin şerefine diyelim...
puansetya..
o kör kuyuların gözü olsa da görse.
şerefe..
Yorum Gönder