ir a principal | Ir a lateral

devrik hayatlarımız gibiydi cümlelerimiz de...

düz bir hayattı oysa istediğimiz. Belki de devrikliğiydi cümlelerimizin, hayatımızı anlamsızlaştıran

levent yüksel - uçurtma bayramları

7 Eylül 2008 Pazar

Gönderen erfavr zaman: Pazar, Eylül 07, 2008  

0 yorum:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Diseño por Arcsin | A Blogger por Blog and Web

Fotoğrafım
erfavr
Bunları düşünüyorum ve akıp gidiyor günler siyah beyaz resimler hırçınlığında. Sormuştun ya, işte her şey ortada, her şey! Önce kuşları vurdular orada, paramparça parçaları bir yana; bir bir savruldu yangınların ortasına kanatları da! Geçtim: Şarkıları paramparça görmekten, bu satırları yazmaktan geçtim! Oysa hep kalemimle değil, bir gün kanımla kıpkızıl yazmak istedikleri vardı benim de; onları henüz yazmamış olmaktan geçtim... Çalışma masamdan kalkarak elimdeki fincanı duvara çarpıp paramparça etmekten geçtim... Sonra yeni kuşlar üşüştü gökyüzüne. bir sevindim, bir sevindim; gökyüzü yüzlerce kanattı işte! ama sen, sen orada bir serçe gibi üşüyor muydun yine? Sonra çıkıp bu kentin uğultusuna çarpıyorum; bu kent de uğultusunu bana çarpıyor, çarpışıyoruz, kimseler görmüyor... İşte bundan coşkuyu sevmiyorum artık öyle kabara köpüre nehirler gibi; siz orada kalabalık kalın, sağolun, yalnızlık iyi, yalnızlık iyi... (yılmaz odabaşı- yüzünü aradım geçtim)
Profilimin tamamını görüntüle

Arşiv

  • Ekim (1)
  • Ağustos (1)
  • Eylül (1)
  • Haziran (1)
  • Ağustos (1)
  • Mayıs (1)
  • Nisan (2)
  • Mart (1)
  • Temmuz (2)
  • Nisan (3)
  • Şubat (1)
  • Ocak (1)
  • Aralık (3)
  • Kasım (1)
  • Ekim (2)
  • Eylül (7)
  • Ağustos (5)
  • Temmuz (3)